Over het boek
Na het eerste idee om het boek te maken, begon Jules met het schrijven van de poëzie. We besloten dat we wilden delen hoe we van depressie (het onderdrukken van onszelf en onze emoties) naar expressie (het uiten van onszelf en onze emoties) gingen en met dat idee werd de basis van het boek gelegd. Flo maakte de illustraties vanuit het gevoel achter de gedichten. Dit liet nog eens extra zien hoeveel overeenkomsten twee verschillende journeys kunnen hebben. Na een paar maanden voltooide Jules de 53 gedichten die het boek bevat. In het jaar daarna maakte Flo de 51 illustraties met mixed media. Elk gedicht en elke illustratie drukt een ander deel van het proces uit en beschrijft de delen die we onderdrukten, de delen die we konden omarmen, en de delen waarin we echt het gevoel hadden dat we ons volledig konden uiten.
Naast de gedichten en illustraties, delen we over ons moment van diagnose, en welke ‘stormen’ we hierin tegenkwamen. Zoals onze ondertitel ‘The journey from living on the edge to the center of life’ beschrijft, begonnen we aan een reis. In het boek beschrijven we wat ‘living on the edge’ (‘leven op de rand’) en ‘the center of life’ (‘het centrum van het leven’) voor ons betekent door te schrijven over onze ervaringen hiermee.
In mei 2021 was het schrijfproces klaar, en met onze tassen vol gedichten en illustraties, gingen we naar de grafisch ontwerper. Samen hebben we gewerkt aan zaken als het ontwerp van de omslag, het papier dat we in het boek wilden gebruiken en de plaatsing van de illustraties en teksten. We konden een kijkje nemen in de drukkerij en zagen de route die het papier aflegde om te uiteindelijk in een boek samen te komen.
Over de titel
De titel ‘Rocky roads’ beschrijft de verrassingen die we tegen kunnen komen als we besluiten los te laten wie we denken dat we zijn, en de overtuigingen te zien die we in de loop der jaren hebben verzameld. Hoe zien we onszelf echt? Wat ligt er onder de manier waarop we de wereld zien? En ons daartoe verhouden? Waarom worden we wakker en voelen we ons niet zo gelukkig als we zouden willen? Vragen als deze nodigen ons uit om de antwoorden onder ogen te zien die we misschien niet willen zien. Maar als we over de ‘rocky roads’ lopen, beseffen we dat het leven veel zoeter kan zijn dan we dachten. Daarnaast, maken de verrassingen het sowieso niet leuker?
